Ulice warszawskie brukują się trojakiego rodzaju materjałem: zwyczajnym kamieniem polnym, kostkowym i żelaznemi kratowanemi plitami. Trwałość tych bruków można wyrazić latami w ten sposób: bruk zwyczajny wytrzymuje 1 rok, bruk kostkowy wytrzymuje 10 lat, bruk żelazny wytrzymuje 40 lat. Wprawdzie, ten ostatni jest najkosztowniejszy, przy względzie jednak na długoletnią wytrzymałość i stosunkowo mniejszy wydatek na konserwacją, ma niezaprzeczone pierszeństwo przed kamieniem, nie mówiąc już o samej jeździe tak przyjemnej po bruku żelaznym. Ażeby utrzymać dobre bruki w Warszawie potrzeba by wydawać około 150,000 rubli rocznie, co w budżecie wydatków miasta stanowi dość ważną rubrykę.